رواية عبدالله ورنا كاملة جميع الفصول بقلم فاطيما
المحتويات
اللى فرجتينى عليه
علياء طيب ابعدى عنى علشان اقوم اجيب الكشاف
رنا لا انا هاجى معاكى
علياء ماشي تعالى بس اوعى ايدك من رقبتى همشي ازاى كده
رنا طيب .. ورحت متشعبطه فى دراعها
علياء يا جبانه هههههههههه
اوعى ايدى علشان اعرف اشيل الكشاف
رنا طيب بس ما تبعديش
رنا علياء
علياء
ايوا يا رنا بدور اهو على الكشاف وجايه
رنا طيب بسرعه خلصى
واټرعبت لما سمعت صوت قطه وانا بخاف منها جداا خۏفت تكون قريبه منى وپخوف الحقينى يا علياء فيه
قطه انا سمعت صوتها
علياء ېخرب عقلك يا رنا بتخافى من القطه كمان دا انتى حكايه ههههههه
رنا علياء بالله عليكى تيجى انا خاېفه
علياء يابنتى انا قريبه منك مش عارفه الكشاف كان هنا بدور عليه
وفجأه النور جه واټصدمت لما انتبهت على ريحة عطره بعدت بس كان محوطنى بدراعه لاقيت نفسي قدام عيونه للمره التانيه كان بيضحك اول مره اشوف ضحكته نظراته بحس انها بتجمدنى مكانى رغم جموده وشدته اللى دايما بيظهرها بس نظرات عيونه غير انتبهت على صوت علياء اللى عماله تضحك هى كمان وانا اللى عليه ساكته ومصدومه بس متغاظه منهم ...
عبدالله ههههههههههههههههه
اضيقت جداا وكنت عايزه اتحرك بس هو كان لسه محوطنى بدراعه وعمال يضحك رنا لو سمحت ابعد ايدك عايز امشي
وفجأه النور جه وانتبهت لنفسها انه انا حاولت تبعد بس الصراحه استعبطت وقصدت اخليها قريبه شويه بس مكنتش قادر امسك نفسي من الضحك على شكلها الطفولى وهى خاېفه واللى زود ضحكى علياء اللى كانت مېته من الضحك حسيتها اضيقت وبتحاول تبعدنى وطلبت منى ابعد عنها ما اردتش اضايقها اكتر وسبتها وجريت اختفت فى ثانيه
رنا .. طلعت الجناح وكنت معصبه على الاخر من عبدالله وعلياء وضحكهم عليه والموقف المحرج اللى اتحطيت فيه مع عبدالله وقولت فى نفسي ياترى هيقول عنى ايه دلوقتى ..وقمت روحت عند المرايا وبصيت على نفسي وانا بقول وانا ايه اللى يهمنى هيشوفنى ازاى وبتجاهل مش مهم اللى حصل حصل
عبدالله معاكى يا حبيبتى بس سرحت شويه فى الشغل وكده انتى عارفه اقولك انا هقوم انام دلوقتى ونكمل كلام بعدين
علياء ماشي يا حبيبي يلا قوم نام تصبح على الف خير
عبدالله انتى من اهل الخير
رنا .. نمت على الكنبه وغمضت عيونى وكنت محتاجه له حتى لو فى الخيال
عمر حبيبة قلبي مالها النهارده
رنا ابعد عنى علشان انا مش بحب
رنا علشان انت عارف انى بخاف من كل الحيونات والطيور ورايح تجيب لى بغبغان
عمر طيب وهو البغبغان پيخوف فايه دا حتى اليف ودمه خفيف
رنا لا ياعمر والله خاېفه اخرج من الاوضه
عمر سحبها من ايديها وخرجها وواقفها قدامه وهى خاېفه وماسكه فى هدومه لا يا عمر والله بخاف ممكن يعض
رنا لا والله لو طلعته لخصمك خالص ومش هكلمك ابداا طول الحياه
عمر ههههه ياااه طول الحياه خلاص انا بعيد عنه اهو
رنا لا طلع القفص بره خالص وياريت بره الفيلا
عمر راح مسك القفص وهو بيقول والله حرام عليكى بصى جماله وجه يحط ايده على منقاره لراح عضه .. اااه
رنا فزيت من مكانى وبصرخه عمر حبيبي حااااااسب
عبدالله .. دخلت الجناح كنت بغير هدومى شوفتها قاعده على الكنبه سرحانه سبتها يمكن مكسوفه لسه من الموقف اللى حصل تحت واتحركت ونسيت اقفل الدرج رجلى خبطت فيه ومن الالم صړخت ااااه
رنا .. اتجمدت مكانى لما فتحت عيونى شفت عبدالله اذا دخل وانا ما حستش بيه وخوفتنى اكتر نظراته الحاده ليه لما صړخت باسم عمر ..........................
الحلقة
رنا فزيت من مكانى وبصرخه عمر حبيبي حااااااسب
عبدالله ..
متابعة القراءة