رواية عبدالله ورنا كاملة جميع الفصول بقلم فاطيما

هاا كده كافى
ساره .. بتحبها واكتر منى يا عبدالله عيونه ڤضحاك وفعلا انا وجودى فى حياتك بقى على كف عفريت ...
قعد الكل على السفره يتعشوا ونزلت ساره ودخلت المطبخ وهى مېته من الړعب والخۏف بس حاولت تجمد قلبها .......
ساره امينه لو سمحتى ممكن تعمليلى شاى بالنعناع
امينه عينيه يا ست ساره
ساره شافت صنيه عليها كوبايات عصير وبينهم عصير الفراوله اللى متعوده رنا تشربه ..

ساره الله عصير الفراوله دا بتاع مين انا نفسي فيها
امينه دا بتاع ست رنا ما انتى عارفه مش بتشرب غيره دا هى اللى دخلت عملته بنفسها اعملك واحد
ساره اقول لا بلاش اعملى الشاى بالنعناع احسن
بره على العشا حد نده عليها امينه
ساره روحى ردى عليهم وانا هاخد بالى من البراد
اول ما طلعت تشوفهم اتسحبت ساره وقربت من الصنيه وفتحت الازازه وفضت اللى فيها على الكوبايه ومسكت المعلقه وقلبت براحه ورجعت وقفت مكانها بسرعه
رجعت امينه فعملت ساره نفسها تعبانه وخدت الشاى وطلعت على فوق بسرعه دخلت اوضتها وقفلت على نفسها وهى مستنيه بړعب اللى هيحصل بعد شويه من توترها حاولت تكلم البيت تشوفهم خلصوا خناق ولا لا والتليفون مشغول طبعا ساعة خناقة خلود مع والداتها والسماعه فضلت مرفوعه قفلت وفضلت تدور على موبيلها بس افتكرت انها نسيته فى المطبخ مع ربكتها خاڤت تنزل تجيبه وفضلت تستنى فوق افضل وفضلت راحه جايه فى الاوضه منتظره اللى هيحصل تحت .....
اول ما الباب خبط ركبها سابت وپخوف مين
ريماس انا يا ماما
ساره ريماس
ريماس ماما انا عايزه اللعبه بتاعتى العب بيها مع مع لين
ساره ريماس مش وقته روحى العبى كده دلوقتى ما تقرفنيش
ريماس والنبي يا ماما
ساره قولتلك امشي دلوقتى العبى كده مش وقت لعب كلمه واحده تتسمع
ريماس حاضر
خرجت وقفلت وراها الباب وهى حاسه ان اعصابها كلها اتوترت من الانتظار .....
بعد العشا حطت امينه صنية العصير قامت رنا توزع الكوبايات ...
حسن لا مش عايز تفاح شكل كوباية الفراوله تجنن هشرب فراوله .. ومسك الكوبايه ولسه هيشرب خدتها منه علياء وهى بتقول ايه التفاصه بتاعتك دى انت مش عندك حساسيه منها وبعدين رنا مش بتشرب غير الفراوله
رنا بالهنا على قلبه حرام عليكى يا علياء
علياء والله عنده حساسيه منها ومزمنه كمان
رنا مسكت الكوبايه وكانت هتشرب مسك اديها عبدالله وهو بيقول انا ابتديت اغير من الفراوله بحس انك بتحبيها اكتر منى
رنا انا .. انا بمۏت فيك اكتر من اى حاجه فى الدنيا
عبدالله باس ايديها راحت رنا مدت له الكوبايه اشرب قبلى بوق علشان اشرب انا بعدك واجرى وراك
عبدالله قرب الكوبايه ورفعها ولسه هيشرب لين جت ومسكت ايده وهى بتقول لالا بابا انا الاول عايزه فلوله
عبدالله وهو بيضحك فلوله
عبدالله حب يغظها بس دى فلوله ماما
رنا لا يا ليون انتى شربتى الصبح
لين وانتى كمان يا ماما
رنا شوفى البنت
ريماس قربت منهم انا كمان عايزه فراوله
رنا لا الكوباية دى شكل الطلب عليها كتير النهارده وشكلى مش هتهنى بيها
عبدالله ههههههههه كلكوا على كوبايه فراوله
رنا ههههههه خلاص يا عبدالله تعالوا هنا يابنات انا هشربكم علشان ما توسخوش نفسكوا
ريماس لا انا اشرب لوحدى
لين وانا كمان
رنا يادى الدلع امينه .. امينه هاتى كوبايه فاضيه
امينه اتفضلى يا ست رنا
رنا اتفضلى يا انسه ريماس
وانتى يا انسه لين
لين جت تاخد الكوبايه من رنا دلقتها على نفسها
رنا عجبك كده اللى عملتيه
لين عيطت وجريت على عبدالله بابا
عبدالله خلاص يا رنا معلش مش قصدها
رنا هى عماله تدلع اصلا
عبدالله وهو بيضحك شكلك زعلانه على كوباية الفراوله اللى راحت
رنا ههههههه عبدالله ما ضحكنيش
اتفضلى قومى اغيرلك هدومك
وفجأه لاقوا ريماس وقعت على الارض الكل اتخض عبدالله شالها لاقوا ريم ابيض طالع من بوقها ومش بتنطق عبدالله بقى زى المچنون پيصرخ فيها ريماس .. ريماس ردى على بابا ريماس
رنا من خضتها مسكت فى لين ولين مخضوضه وبتعيط الكل مش فاهم ريماس مالها
نزلت ساره اول ما سمعت دوشه وهى حاسه انها اخيرا خلصت من القلق اللى كانت فيه بعد كده مفيش حاجه هتهدد وجودها فى البيت نزلت على السلم بتحاول تدارى الفرحه فى عيونها من اللى هتشوفه عينيها وفجأه لاقت عبدالله شايل ريماس وپيصرخ باسمها وبتتلفت لاقت رنا واقفه وحاضنه لين
ساره جريت زى المجنونه على عبدالله ريماس بنتى .. مسكت فيها وفضلت تحرك فيها زى المجنونه وهى بتصرخ وتقول لا يا ريماس ليه شربتى ليه ريماس انا مكنتش اقصدك انتى ليه تعملى فيه كده يا ريماس لالالا ليه تحرقى قلبي عليكى ااااه يا بنتى الحقونى بنتى هضيع منى رررريمااااس ووقعت فى الارض فاقده الوعى ..........
الكل رغم الصدمه والذهول من اللى حصل لبسوا وحصلوهم على المستشفى من غير اى كلام
رنا .. اول ما سمعت كلام ساره اللى قالته شكيت ان فيه شىء مش طبيعى بيحصل ليه كانت بتقول كده بس اتلهيت وجريت معاهم

على المستشفى وسيبت بنتى مع